Thuis 
Navigatie
Dracula. Het Frankenstein -monster. De onzichtbare man. De mummie. En natuurlijk de wolfman. Deze klassieke monsters zijn gedurende tientallen jaren geëvolueerd en aangepast, waardoor enkelvoudige interpretaties worden overstijgt en het publiek in generaties lang angstaanjagen. We hebben onlangs een nieuwe Dracula gezien in de Nosferatu van Robert Eggers, Guillermo del Toro is het maken van een verse Frankenstein, en nu biedt schrijver-regisseur Leigh Whannell zijn visie op de Wolf Man.
Maar hoe maakt een filmmaker zoals Whannell het moderne publiek verbonden met nog een weerwolffilm, vooral een met de iconische wolfman? Hoe maken filmmakers, zoals Whannell, deze klassieke monsters in 2025 eng en relevant maken?
Verzamel je fakkels, bereid je wolfsbane voor, scherpen je inzet aan - en verbeter je vermogen om de metaforen te ontcijferen die inherent zijn aan monsterverhalen - omdat we met Whannell met Whannell spraken over de impact van klassieke monsterfilms op zijn werk, zijn benadering van het herleven van geliefde wezens zoals de Wolf Man, en waarom je zou moeten zorgen.
Laatste artikelen
Nieuwste spellen
