Blades of Fire: The First Preview

Toen ik voor het eerst ging zitten om de laatste streven van ontwikkelaar Mercurysteam, Blades of Fire , te ervaren, verwachtte ik een nostalgische terugkeer naar de wortels van de studio met Castlevania: Lords of Shadow , doordrenkt met moderne accenten die doen denken aan God van oorlog . Na een uur verschoof de essentie van het spel, waardoor de uitdagende aard van zielenachtige titels werd opgeroepen, maar met een focus op wapengerichte statistieken in plaats van traditionele RPG-elementen. Tegen de conclusie van mijn hands-on sessie van drie uur werd het duidelijk dat Blades of Fire meesterlijk bekende elementen combineert met innovatieve concepten, waardoor een unieke kijk op het actie-avontuur genre smeden.

Hoewel het visuele en thematische overeenkomsten deelt met de god van de oorlog van Sony Santa Monica, is Blades of Fire duidelijk. De duistere fantasie-setting van de game, in combinatie met intense gevechten en een nauw perspectief van de derde persoon, weerspiegelt de Noorse saga van Kratos. Toch introduceerden de openingstijden van de demo meer dan louter esthetiek; Ik navigeerde een labyrintische kaart bezaaid met schatkisten, geholpen door een jeugdige metgezel die assisteerde bij het oplossen van puzzel. Onze zoektocht leidde ons naar een vrouw die in een huis woonde bovenop een gigantisch wezen, wat een bekende verhalende beats weergalmde. De game leent ook van het playbook van FromSoftware, met aambeeldvormige checkpoints die gezondheidsdrankjes en respawn-vijanden herstellen, af en toe een tikkeltje te afgeleid voelen.

De wereld van vuurschepen straalt een nostalgische fantasie -sfeer uit de jaren 80 uit. Stel je voor dat Conan de barbaarse vermenging met zijn gespierde soldaten of de labyrint -personages van Jim Henson die stuiteren op bamboe pogo -sticks. De verhaallijn, gecentreerd rond een boze koningin die versteend staal heeft, voelt retro en toch enigszins cliché. Als Aran de Lira, een smid -halfgod, is je missie om haar te verslaan en de wereld van de wereld te herstellen. Terwijl de setting charmeert met zijn old-school flair, kunnen het verhaal en de karakterontwikkeling moeite hebben om te boeien, denkend aan velen over het hoofd geziene verhalen over het Xbox 360-tijdperk.

De ware kracht van vuurbladen ligt in zijn mechanische innovaties. Het gevechtssysteem draait om directionele aanvallen en gebruikt elke gezichtsknop op de controller. Op een PlayStation -kussen richt Triangle zich op het hoofd, kruist de romp, terwijl vierkante en cirkel links en rechts snijden. Dit systeem beloont een zorgvuldige observatie van vijandelijke standpunten, waardoor u strategisch verdedigingen kunt doorbreken. Een vijand die zijn gezicht bewaakt, kan bijvoorbeeld worden verslagen door zich op zijn onderlichaam te richten. De viscerale feedback, met bloed dat uit wonden uitbarst, verbetert de intensiteit van het gevecht.

Het systeem blinkt echt uit tijdens ontmoetingen zoals de eerste grote baas die tegen een trol vecht. De tweede gezondheidsbalk kan alleen worden beschadigd na het uiteenvallen van het, met het afgehakte ledemaat, afhankelijk van uw aanvalshoek. U kunt zelfs het gezicht van de trol verwijderen en blind maken totdat deze regenereert. Deze momenten tonen de diepte en tevredenheid van het gevecht.

Wapens in Blades of Fire vereisen zorgvuldige aandacht. Je uithoudingsvermogen, cruciaal voor aanvallen en ontwijkingen, moet handmatig worden hersteld door de blokknop vast te houden, in tegenstelling tot typische automatische regeneratie. Terwijl het gevecht souls -achtige games weerspiegelt met zijn focus op aanvalspatronen en strakke Dodge/Block/Parry -vensters, vereist het directionele aanvalsysteem een ​​unieke besturingsinstelling, waardoor het blok naar de linker trigger wordt verplaatst.

Aanpassing aan deze bedieningselementen kostte tijd, maar eenmaal onder de knie, voelde het gevecht verfrissend duidelijk. Het wapensysteem verhoogt verder de gameplay, waardoor je in verschillende standpunten messen kunt hanteren, hetzij snijden of stoten, gebaseerd op vijandelijke analyse en HUD -prompts.

Bladen van vuurschermen

9 afbeeldingen Zoals de naam al doet vermoeden, staan ​​wapens centraal in vuurbladen . Ze zijn saai met gebruik, waarbij slijpende stenen of houdingswijzigingen nodig zijn om de effectiviteit te behouden. Elk wapen heeft een duurzaamheidsmeter, waardoor reparaties nodig zijn bij aambeeldcontrolepunten of ze smelt voor het maken van nieuwe.

De meest innovatieve functie van de game is het Forge -systeem. Beginnend met een basiswapensjabloon, past u u aan en wijzigt u, zoals het aanpassen van de poollengte en kopvorm van een speer, het beïnvloeden van statistieken zoals bereik- en piercing -vermogen. Materiële keuzes beïnvloeden het gewicht en de uithoudingsvereisten en benadrukken het knutselproces. Je noemt zelfs je creatie.

De crafting -reis gaat verder met een gedetailleerde smeedminigame, waarbij je de lengte, kracht en hoek van de hamer regelt om bij een ideale curve te passen. Het overwerken van het staal verzwakt het wapen, dus precisie is de sleutel. Uw prestaties verdienen een sterrenclassificatie, die de reparatiefrequentie beïnvloedt vóór permanente breuk.

Het Forge-concept voegt een op vaardigheden gebaseerde laag toe aan knutselen, maar de minigame kan frustrerend complex aanvoelen. Een duidelijkere verbinding tussen hameraanvallen en metaalvorming zou de ervaring verbeteren. Hopelijk zullen toekomstige iteraties deze intrigerende functie verfijnen.

De impact van de Forge reikt verder dan de demo, waarbij Mercurysteam streeft naar een reis van 60-70 uur. Terwijl je nieuwe metalen verkent en verzamelt, kun je je wapens opnieuw ontstaan ​​om toenemende uitdagingen aan te gaan. Het doodssysteem versterkt deze band, terwijl je je wapen laat vallen bij de nederlaag en het moet herstellen, waardoor ze oude verbindingen mogelijk opnieuw aan het licht brengen.

MercurySteam's eerbetoon aan Dark Souls en Blade of Darkness - een voorloper van de Souls -serie ontwikkeld door de oprichters van de studio - wijst hun evolutie in het genre. Hoewel beïnvloed door fromsoftware en God of War , snijdt Blades of Fire zijn eigen pad en combineert deze elementen in een onderscheidende gameplay -ervaring.

Ondanks enige zorgen over de generieke donkere fantasie -setting en het potentiële gebrek aan vijandelijke variëteit, is de diepe verbinding tussen je vervalste wapens en het gevechtssysteem dwingend. In een tijdperk waarin complexe games zoals Elden Ring en Monster Hunter Domineren, hebben Blades of Fire het potentieel om een ​​frisse, boeiende bijdrage te bieden aan het actie-avontuur genre.