Yoko Taro, de visionair achter veelgeprezen titels zoals Nier: Automata en Drakengard, heeft openlijk de diepgaande impact van ICO op de wereld van videogames besproken als een medium voor artistieke expressie. Uitgebracht in 2001 voor de PlayStation 2, verdiende ICO snel zijn status als cultklassieker, grotendeels vanwege de minimalistische aanpak en het vertellen van verhalen zonder dialoog.
Taro wees erop hoe de centrale monteur van het begeleiden van het personage Yorda door haar hand in ICO te houden revolutionair was, waardoor de gameplay -normen van zijn tijd aanzienlijk werden gewijzigd. "Stel je voor dat ICO in plaats daarvan een koffer van een meisje had gedragen; het zou een ongelooflijk frustrerende ervaring zijn geweest," merkte Taro op. Hij benadrukte dat de vereiste voor spelers om een ander personage te leiden een baanbrekende stap was die het conventionele begrip van interactiviteit in games uitdaagde.
Tijdens die periode werd het spelontwerp vaak als succesvol beschouwd als het boeiend bleef, zelfs toen alle elementen op het scherm werden uitgekleed tot basisblokjes. ICO nam echter een ander pad, gericht op emotionele resonantie en thematische diepte in plaats van alleen op mechanische innovatie. Taro gelooft dat de game heeft aangetoond dat kunst en het verhaal verder kunnen gaan dan alleen achtergrond voor gameplay, en essentiële elementen van de ervaring van de speler worden.
Label ICO als "Epoch Making", crediteert Taro het met het sturen van de loop van de game-ontwikkeling in nieuwe richtingen. Hij looft het spel voor het illustreren van dat videogames een diepe betekenis kunnen overbrengen door genuanceerde interacties en sfeervolle ontwerp.
Naast ICO benadrukte Taro ook twee andere games die zowel hem als de industrie aanzienlijk beïnvloedden: Undertale door Toby Fox en Limbo door PlayDead. Hij beweert dat deze titels de horizon hebben uitgebreid van wat kan worden bereikt door interactieve media, en bevestigt dat videogames in staat zijn om diepgaande emotionele en intellectuele ervaringen te bieden.
Voor enthousiastelingen van de creaties van Yoko Taro, biedt zijn waardering voor deze spellen een kijkje in de inspiratiebronnen voor zijn eigen werk. Het benadrukt ook de continue evolutie van videogames als een krachtige en veelzijdige vorm van kunst.