Yasuke in Shadows: een nieuwe kijk op Assassin's Creed

Met een hernieuwde focus op de kernelementen die de serie iconisch maakten, biedt * Assassin's Creed Shadows * de meest bevredigende ervaring die de franchise in jaren heeft gezien. Met het Parkour -systeem van de game, die doet denken aan *Unity *, kunt u naadloos overstappen van grond naar kasteel dak, met een worstelende haak die uw vermogen verbetert om snel uitkijkpunten te bereiken. Wanneer je op een koordje boven je vijanden zit, ben je gewoon een druppel verwijderd van het uitvoeren van de perfecte moord - zolang je NAOE controleert. Schakel over naar Yasuke, de tweede hoofdrolspeler en de gameplay transformeert volledig.

Yasuke, de torenhoge samurai, beweegt met opzettelijke traagheid en mist de finesse die typerend is voor de credo -protagonist van een moordenaar. Zijn onvermogen om effectief te klimmen of stille takedowns uit te voeren, voelt aanvankelijk schokkend en in strijd met het ethos van de serie. Maar terwijl je dieper in zijn gameplay verdiept, begint het ontwerp van Yasuke zijn doel en intriges te onthullen. Zijn beperkingen dwingen een meer gegronde aanpak, dwingen u om zich anders met het milieu in contact te brengen en zich te concentreren op gevechten in plaats van stealth.

Aanvankelijk kan het grimmige contrast tussen de vaardigheden van Yasuke en de traditionele Assassin's Creed -filosofie frustrerend zijn. Waarom een ​​hoofdrolspeler opnemen die worstelt met kernmechanica zoals klimmen en stealth? Hoe meer je echter speelt als hij, hoe duidelijker zijn rol wordt. Yasuke daagt de normen van de serie uit en duwt spelers om zich aan te passen en anders na te denken over hun benadering van het spel. Zijn ontwerp benadrukt problemen met de serie die de afgelopen jaren heeft worstelen, met name het evenwicht tussen stealth en actie.

Je komt Yasuke pas op enkele uren na de campagne tegen, na tijd te hebben besteed aan het beheersen van NAOE's Swift Shinobi -vaardigheden. De overgang van NAOE's wendbare, stealth-gerichte gameplay naar Yasuke's meer omslachtige stijl is opvallend. Yasuke's onvermogen om gemakkelijk daken te navigeren of stealth te gebruiken dwingt een meer opzettelijke, grondniveau-aanpak, waardoor uw vermogen om het landschap te onderzoeken en vooruit te plannen, beperkt. Zonder hulpmiddelen zoals Eagle Vision, vertrouwt Yasuke uitsluitend op zijn kracht en gevechtsvoering.

Assassin's credo is van oudsher over heimelijke moorden en verticale verkenning, elementen waar Yasuke direct tegen is. Zijn gameplay voelt meer verwant aan *Ghost of Tsushima *dan *Assassin's Creed *, met de nadruk op intense gevechten over stealth. Het spelen als Yasuke vereist dat je traditionele strategieën heroverweegt, omdat zijn ontwerp het gebruik van zorgvuldig vervaardigde milieupaden aanmoedigt in plaats van het typische vrije klimmen van de serie.

Ondanks zijn beperkingen is het gevecht van Yasuke uitzonderlijk en biedt het de meest boeiende zwaardvechters die de serie in meer dan tien jaar heeft gezien. Elke staking is doelgericht, en de verscheidenheid aan technieken - van brute rush -aanvallen tot bevredigende ripostes - veroorzaakt spannende gevechten. Zijn "brute moord" vaardigheid, hoewel verre van heimelijk, dient als een krachtige openingsbeweging in gevechtsscenario's.

Het dubbele hoofdrolspelersysteem in * schaduwen * scheidt effectief gevechten en stealth, waardoor de recente neiging van de serie te zwaar op actie leunt. NAOE's kwetsbaarheid vereist een terugkeer naar stealth nadat het gevecht uitbrak, waardoor de traditionele Assassin's Creed -gameplay -lus wordt versterkt. Ondertussen zorgt de kracht van Yasuke voor aanhoudende gevechten, waardoor een verfrissende verandering van tempo wordt aangeboden.

Yasuke's ontwerp, hoewel opzettelijk, vormt een uitdaging om hem in het Creed -verhaal van de Assassin te passen - een serie gedefinieerd door stealth en verticaliteit. Terwijl personages als Bayek en Eivor zich waagden in actiegebied, behielden ze kernmoordenaar. Yasuke, die zijn samurai -identiteit past, worstelt met deze basisprincipes, waardoor hij een unieke maar uitdagende pasvorm is binnen de serie.

NAOE belichaamt echter de essentie van Assassin's Creed. Haar stealth toolkit, gecombineerd met de verticaliteit van de Sengoku -periode Japanse architectuur, biedt een ervaring die echt de geest van de serie vastlegt. Ze profiteert van dezelfde gevechtsverbeteringen als Yasuke, maar met een meer evenwichtige aanpak, waardoor ze de voorkeurskeuze is voor veel spelers.

De gameplay van NAOE weerspiegelt de verschuiving van de serie naar meer realistische klimmechanica, waarbij spelers nodig zijn om routes te beoordelen en strategisch de grijphaak te gebruiken. Deze aanpak, met behoud van de open-wereld essentie van Assassin's Creed, voegt een laag uitdaging en betrokkenheid toe. Haar gevecht, hoewel minder duurzaam dan die van Yasuke, is even impactvol en combineert de traditionele stealth van de serie met de nieuwe gevechtsverbeteringen.

Uiteindelijk creëert de beslissing van Ubisoft om twee verschillende speelstijlen te introduceren met Yasuke en NAOE een boeiende maar uitdagende dynamiek. De gameplay van Yasuke biedt een nieuw perspectief op de serie, maar het is NAOE die de Assassin's Creed -ervaring echt belichaamt. Hoewel ik geniet van Yasuke's Combat Prowess, is het door NAOE dat ik de volledige diepte van *schaduwen *'wereld zal verkennen, terwijl ze samenvat wat het betekent om een ​​Assassin's Creed -spel te spelen.